About the Book
Excerpt from L. Annaei Senecae Opera Quae Supersunt, Vol. 3: Recognovit Et Rerum Indicem Locupletissimum Adiecit Tut, reperìet non fere alios esse nisi aut mortuos aut certe non cives Romanos; reliqui, si a Lucilio et Maximo discesseris, non nomina tim appellantur amici ep. 3, 1. 11, l. 25, l. 36, l. 58, 8. 64, 1. 77, 6. 112, 1. Quorum locomm nonnulli tales sunt, ut vix dubites, quin ibi olim amicorum nomina scripta fuerint; unus locus ep. 77, 6. Schweighaeussrum ofl'endit adeo, ut Attalum scribi pro amico voluerit mortui hominis nomen ponens, ubi de vivo agitur, idque contra omnium librorum fidem; nec probabilius est, quod Fickertus statuit, amicum quendam Senecas et Lucilii intelligi, quem illistoz'oi nomine appellare soliti sint; fieri praeterea potest, ut ubi illum di cit ep. 93, 3. Et magnum illum et complures iuvenes ep. 115, 2. Nomina posita fuerint; illud vero nemo credet, ep. 42, nudum pronomen iste sic a Seneca scriptum esse; atque manife stius etiam est in eadem epistula S 4. Scribi non potuisse: memi nisti, cum quendam adfirmares esse in tua potestate; quo loco cum optimus cod. P. Habeat non quendam, sed quando, satis apparet eum, qui nomina detraxit, oblitum esse lacunam com muni aliqua appellatione tegere et id postea demum a novions libra riis non nimis apte factum esse. Taceo de amplioribus lacunis, quales sunt post ep.98, 14. Ct post ep. 101. Et in fine ep. 118. Quae utrum librorum vitic an primi editoris consilio ortae sint, nemo facile di xerit; sed nomina hominum possit aliquis ab ipso Seneca detracta putare eadem cura, qua Othonem scribit Tacitus bist. II, 48. Amico rum libellos epistulasque delevisse; neque defuisse talis providentiae causas cum per se perspicuum est, tum docuit rei eventus; non enim Gallionem solum fratrem Senecae periculo non carnisse, sed etiam Novium Priswm nullam aliam ob causam quam ob Senecae amici tiam in exilium actnm esse idem testatur Tacitus Ann. XV, c. 73 et 71. Sed ne sic statuam, movet me illud maxime, quod nomine suo appellatus est Maximus Ep. 87, 2. Amicus Senecae coniunctissimus, qui profecto idem est atque Caesonius ille Maximus, ad quem multae Senecae epistulae exstabant, vid. Fragm. 109. Et quem Tacitus tradit Ann. XV, 71. Italia prohibitum esse et reum fuisse se tantum poena expertum; cui quidem et ipsi nocuisse Senecae amicitiam credibile est. Quare Seneca ipse si amicorum nomina delevisset Maximi no men relinquere non potuit, alius vero potuit, qui post magnum illam cladem eorum, qui Pisonianae coniurationis occasione afflicti sunt, vivo adhuc Nerone aliis Senecae amicis candem saevitiam timeret, in exule vero cura illa inutilis erat. Superest unus Lucilius, cujus cur tuto nomen poni potuerit, dubia coniectura est; de coniuratione certe suspectus esse non potuit, qui Roma per longum tempus ab fuisset; deposita autem procuratione Siciliae hand improbabile est, siquidem nihil tristius ei accidit, tali eum otio tutum fuisse, quale Seneca ei suasit ep. 68. Accedo ad alterum argumentum, quo item confirmari videtur nec edidisse Senecam ipsum epistulas nec plane paratus ad editionem reliquisse; reperiuntur enim sententiae aliquot. About the Publisher Forgotten Books publishes hundreds of thousands of rare and classic books. Find more at www.forgottenbooks.com This book is a reproduction of an important historical work. Forgotten Books uses state-of-the-art technology to digitally reconstruct the work, preserving the original format whilst repairing imperfections present in the aged copy. In rare cases, an imperfection in the original, such as a blemish or missing page, may be replicated in our edition. We do, however, repair the vast majority of imperfections successfully; any imperfections that remain are intentionally left to preserve the state of such historical works.
