interpersoonlijke aantrekkingskracht als onderdeel van de sociale psychologie is de studie van de aantrekkingskracht tussen mensen die leidt tot de ontwikkeling van platonische of romantische relaties. Het onderscheidt zich van percepties zoals fysieke aantrekkelijkheid en omvat opvattingen over wat wel en niet als mooi wordt beschouwd. Binnen de studie van de sociale psychologie is interpersoonlijke aantrekkingskracht gerelateerd aan hoeveel iemand van een andere persoon houdt of niet. Het kan worden gezien als een kracht die tussen twee mensen inwerkt en die hen naar elkaar toe trekt en weerstand biedt aan hun scheiding. Bij het meten van interpersoonlijke aantrekkingskracht, moet men verwijzen naar de kwaliteiten van de aangetrokken en die van de attractor om voorspellende nauwkeurigheid te bereiken. Er wordt gesuggereerd dat om aantrekkingskracht te bepalen, zowel de persoonlijkheden als de situatie in aanmerking moeten worden genomen. In de sociale psychologie wordt interpersoonlijke aantrekkingskracht het vaakst gemeten met behulp van de Interpersonal Attraction Judgment Scale, ontwikkeld door Donn Byrne. Het is een schaal waarop een onderwerp een andere persoon beoordeelt op factoren zoals intelligentie, kennis van actuele gebeurtenissen, moraliteit, aanpassing, sympathie en wenselijkheid als werkpartner. Deze schaal lijkt rechtstreeks verband te houden met andere maten van sociale aantrekkingskracht, zoals sociale keuze, gevoelens van verlangen naar een date, seksuele partner of echtgenoot, vrijwillige fysieke nabijheid, frequentie van oogcontact, enz. Kiesler en Goldberg analyseerden een verscheidenheid aan responsmaatregelen die typisch werden gebruikt als maten van aantrekking en die twee factoren eruit haalden: de eerste, gekarakteriseerd als voornamelijk sociaal-emotioneel, inclusief variabelen zoals sympathie, de wenselijkheid van het opnemen van de persoon in sociale clubs en feesten, stoelkeuzes en samen lunchen. De tweede factor omvatte variabelen zoals stemmen voor, bewondering en respect voor, en ook het vragen van de mening van het doelwit. Een andere veelgebruikte meettechniek schaalt verbale reacties uitgedrukt als subjectieve beoordelingen of oordelen van de persoon van interesse. Het oordeel over de aantrekkelijkheid van fysieke eigenschappen is deels universeel voor alle menselijke culturen, deels afhankelijk van cultuur of samenleving of periode, deels biologisch en deels subjectief en individueel. Volgens een onderzoek dat de gulden snede voor gezichtsschoonheid bepaalt, is het meest aantrekkelijke gezicht een gezicht met gemiddelde afstanden tussen gelaatstrekken en een gemiddelde lengte en breedte van het gezicht zelf. Gezichtsaantrekkelijkheid, of schoonheid, kan ook worden bepaald door symmetrie.