Het vijfde boek van de Aṅguttara Nikāya, de Verzameling van de Genummerde Verhandelingen van de Boeddha, verzamelt 1152 sutta's of verhandelingen waarvan het onderwerp is gecentreerd rond groepen van vijf onderwerpen. Men mag niet vergeten dat de nikayas werden samengesteld om mondeling te worden overgeleverd in een tijd dat er nog geen schrift was heringevoerd in India. Tegen die tijd hadden de oude schriften van de archaïsche Harappa beschaving hun betekenis verloren, niet minder dan vijftien eeuwen geleden, en zijn tot op de dag van vandaag onleesbaar.
Onthouden was de sleutel en redundantie was de garantie voor een succesvolle overdracht. Alle sutta's passen in complexe mnemonische systemen die zijn ontworpen om tolerant te zijn voor fouten en zelfs verlies van gegevens. Dit diende niet alleen in zijn tijd voor een correcte overdracht, maar wordt het krachtigste middel ter ondersteuning van de reconstructie van de boodschap. Dit is vooral belangrijk voor Het Boek der Vijven.
Dit boek bevat sutta's die gelezen moeten worden, met uitzondering van de laatste matika's in het laatste hoofdstuk. De inhoud verhoogt niet het belang van zijn voorgangers in de genummerde verzameling, en verdringt geenszins het hoofdwerk, de Saṁyutta Nikaya.
In het gedeelte van de anekdotische sutta's keert hij terug naar de snoodheid van de heersers, in de lijn van de voorgaande. In dit geval is de legitieme en verdienstelijke verdediging van de eigen rijkdom tegen de gesel van de heersers in AN 5.41 en AN 5.148 opgenomen. AN 5.104 geeft hun corrupte gedrag weer.
We kunnen wijzen op de sutta's waarin de Boeddha valse bhikkhus aan de kaak stelt die zich voordoen als bhikkhus om in hun levensonderhoud te voorzien door valse leerstellingen te propageren. In AN 5.80 en AN 5.167 spreekt hij over die valse bhikkhus die in huizen wonen of gewijd zijn als een bastaard middel om in hun levensonderhoud te voorzien. Boodschappen die vandaag de dag zeer actueel zijn.
Aan de kant van de valse sutta's gemarkeerd met een dubbel sterretje (**), vinden we deze keer slechts twee valse sutta's.
AN 5.229: Giftige zwarte slangen (I), de Boeddha zou aan vrouwen bijnamen toekennen zoals deze:
"Ze is walgelijk, stinkend, laf, beangstigend en verraderlijk. Dit zijn de vijf nadelen van een vrouw."
AN 5.230: Giftige zwarte slangen (II). Als het bovenstaande nog niet genoeg was, en zodat er geen twijfel bestaat over de misogynistische boodschap die aan de Boeddha hangt, maakt de sutta de vrouw als volgt af:
"Ze is prikkelbaar, vijandig, giftig, bijtend en verraderlijk. Dit is het gif van een vrouw: zij is gewoonlijk zeer wellustig. Dit is de gevorkte tong van een vrouw: zij spreekt gewoonlijk verdeeld. Dit is het verraad van een vrouw: ze is meestal een overspelige vrouw."
Kortom, wij zijn nog steeds bezig met een moeizaam en uitputtend werk van onderzoek en reconstructie in de vergelijkende taalkunde om enkele teksten van weinig belang te ontrafelen.