Eve donerken hep bebek arabalarının icine goz atıyorum cunku fırfırlı yastıklara avuc iclerini yaslayarak uyuyan bebeklere bakmaya bayılıyorum. Bir sekilde hislerini acıga vuran insanlara da bakmayı seviyorum. Cocuklarını oksayan annelere bakmayı seviyorum ve el ele yuruyen, birbirlerine apacık asık olan genc bir cifti takip edip yolumu uzatmaktan usenmiyorum. Bana hazin bir mutluluk ve gelecek icin belirsiz bir umut veriyor bunlar... Yalnızlıgı, aile ve akrabadan tamamen yoksun olmayı, bir catı katında, tek bir mumu, kagıdın ustunden hasırdayarak gecen bir kalemi ve simdilik yuzu ve ismi benden saklı bir adamı dusunuyorum. Olum bir zamanlar zannettigim gibi yumusak bir kendinden gecis degil. Zalim, igrenc ve pis kokulu. Kendi kendime sarılıyorum, genc ve saglıklı olduguma seviniyorum. Yoksa gencligim sadece bir yokluk, bir an evvel geride bırakmak istedigim bir engel. Tove Ditlevsen Tove Ditlevsen, Kopenhag Uclemesi ile dunyada kadın edebiyatının ve (Ferrante ve Knausgaard'ın ardından da) otobiyografik anlatının yeni simgesi haline geldi. Ne Dediler: "Dıslanmıs olanların kendilerinden bir seyler bulabilecegi olaganustu bir hikaye." Patti Smith "Buyuk edebiyat nasıl yapılır, iste ornegi. A Klas. Ucleme, muazzam bir yeteneginin urunu." ―Parul Sehgal, The New York Times "Ditlevsen'i okuma deneyimi altust edici, sanki Ditlevsen kafanızın icine girip tum esyaların yerini degistirmis gibi." ―Deborah Eisenberg, The New York Review of Books "Kopenhag Uclemesi bir basyapıt, ozel bir boslugu dolduruyor. Sanki yitip gitmis birisinin cekmesinde bulunan degerli bir hazine gibi ya da corapların yahut eski fotografların arasına saklanmıs gizli bir zula gibi." ―Megan O'Grady, The New York Times Book Review "Bagımlılıga ve delilige usul usul kapılıp gitmek. Ditlevsen." ―Sam Sacks, The Wall Street Journal "Ditlevsen bize caresiz ve edilgen oldugunu anlatıp duruyor. Ama kitabı guzel kılan tam da onun hic de caresiz ve edilgen olmaması." ―John Powers, NPR "Yazısının buyuklugu cozulmemis bir gizem olmasına dayanıyor, hem cozulmemis hem de cozulup gitmis." ―Rachel Kushner, author of The Mars Room "Sanki yuz yıllık bir kristal gibi, Ditlevsen'in kitabı seckin ve seffaf, kucuk carpıklıklarla ve el degmemis bir guzellikle parıldıyor." Hannah Kofman, Los Angeles Review of Books "Bu yıl okudugum en iyi kitaplar bu uclemeden. Hepsi de kucuk bir hancer gibi, bir kez ice isledi mi, islerini bitirmeden icinizden cıkmıyorlar." ―John Self, New Statesman "Hem Elena Ferrante'nin Napoli Romanları hem de Ditlevsen'nin Kopenhag Uclemesi buyuk bir cesaret ve parıltılı bir oznellikle donemi tasvir ediyor: isci sınıfının mahallerinde buyuyen kitap tutkunu kızlar - 1930'ların Kopenhag'ı ya da 1950'lerin Napoli'si, ikisi de aynı. Ama estetik acıdan Ditlevsen'in kitabı cok daha ilginc. Sanki balcıgı temizlenmis bir kristal gibi." ―Lucasta Miller, The Times Literary Supplement