Dit boek gaat over gezondheid. Waarom praten over ziekte? Maar als het geen ziekte was, wie zou er dan over het algemeen aan gezondheid denken? Daarom gaan de verklaringen andersom: om te laten zien waarom ziekte is, om te beschrijven hoe, hoe van hen worden gered. Nee, geen drugs, activiteit.
De begrippen ziekte en gezondheid zijn nauw met elkaar verbonden. Het lijkt erop dat het zal gebeuren, ze liggen voor: een sterke gezondheid - minder ziekte, en vice versa. Maar allemaal een stuk moeilijker. Maatregelen voor gezondheid en ziekte zijn moeilijk, daaraan grenzen is bijna onmogelijk. Ik zal niet in detail treden, maar ik moet nog een aantal benaderingen hiervan bekijken. Alsof het een simpele vraag zou zijn: ziekte - gezondheid.
Ten eerste is ziekte subjectief en objectief gezien niet één en dan hetzelfde. Ten tweede, kan de ziekte interpreteren in het concept van biochemie, fysiologie, psychologie, sociologie. Alle interpretaties zijn belangrijk.
Laten we beginnen met de psychologie, met het subjectieve. Ziekte is een verminderd niveau van "plezier" udc, geassocieerd met pijnlijke lichamelijke gewaarwordingen of met angst voor ziekte en overlijden. Een gezond sterk lichaam voelen ("spiervreugde", zoals I. Pavlov het uitdrukte) is altijd een gezond persoon is zeldzaam. Hij heeft zich lang geleden aangepast en heeft absoluut geen lichamelijke kennisgeving. Gezondheid zelf wordt herinnerd als geluk, alleen als dat van zichzelf dat niet is.
Maar er is ook een aanpassing aan onaangename gevoelens, vooral als iemand bezig is met een interessant bedrijf. En vice versa, bij een verdacht onderwerp kan een pijnlijke weegsensatie zijn, die van de ziekte wordt ontvangen. Daarom zijn psychologische, subjectieve ziektecriteria onbetrouwbaar. De intensiteit van de klachten komt niet overeen met de ernst van de ziekte, dit is bij alle artsen bekend. Vooral nu, wanneer ziekte eenvoudig wordt gekweekt vanwege de overvloed aan artsen en hun onjuiste installatie van het tellen van alle potentieel zieke mensen. Voel met het lichaam de bast van de hersenboom insturen.
Als de prikkelbaarheid van een cel wordt verbeterd en ze permanent worden getraind, dan gaan aandacht en normale impulsen met het lichaam mee, hoe overdreven het wordt gevoeld.
Hoe mensen te zien die vroeger ziek waren!
Ze gebruiken het als een juweel, als excuus voor al hun mislukkingen in het leven als excuus om genade en plezier van anderen te eisen. Het zeer slechte soort. De arts moet de klachten van de patiënt niet negeren, maar het is beter voor hem om hypothesen over de ziekte op te bouwen. Maar niet beter en vergeet dat artsen uiteindelijk de persoon moeten bevrijden van de psychologie van ziekte. Als het niet mogelijk is om ze uit het aangedane lichaam te verwijderen, moet de arts proberen om hun eerlijke effecten te behandelen.
De kwestie van ziekte en gezondheid zorgt voor ontrafeling op verschillende niveaus: biochemie in celfysiologie in het lichaam en in het algemeen het lichaam.
Hier is een ingetogen schema:
Cel --- orgaan-- organisme -- woensdag
Laten we beginnen met de cel, met het moleculaire niveau. Over moleculaire biologie in de hoop alle medicijnen te zien.
Opnieuw helemaal recent, dertig jaar geleden, werd opsluiting heel primitief weergegeven: kern, protoplasma, schil. Nu niet zo; cel is de meest complexe organisatie met een semi-rigide structureel eiwitraamwerk, met veel "kanalen" waarin de vloeistof stroomt, die een verscheidenheid aan eenvoudige en complexe moleculen bevat. Bij hem zowel materie-energie als verbindingsinformatie. Schelpen - dit zijn geenszins passieve semi-waterdichte membranen, terwijl complexe structuren met poriën die "vanuit het midden" worden gecontroleerd selectief poreus zijn en zelfs stoffen actief van buitenaf prikkelen.