Een ongewone visie op vier decennia manipulatie van de Nederlandse bevolking door zowel politieke partijen als individuele politici te eigen bate van die politici en een beschrijving van de verloedering van wat eens een land was waarvan het bestaan werkelijk de moeite van de instandhouding waard was. Eveneens een in hilarische vorm gegoten visie op de in die decennia doorbroken taboes, verlegde en nogmaals verlegde grenzen van moraal, vervaagde politieke integriteit en het verdwijnen van democratie zoals die de Nederlandse bevolking voor de geest stond. Dit alles verlevendigd door tooghangers die nu eens niet alle wereldproblemen oplossen tussen twee biertjes met toogpraat, maar met onderbouwde argumenten tonen dat voor politici en het Nederlandse staatshoofd de bevolking niet meer is dan de ezel voor de kar, die door de voerman aan het lopen wordt gehouden door een felbegeerde wortel die onbereikbaar voor de neus van het dier aan een touwtje bengelt.
About the Author: Geboren in de tijd dat Nederland nogal veel Duitse toeristen in uniform op bezoek had (1944). Een zorgeloze jeugd in Amsterdam Noord aan de rand van de polders. In 1950 naar de lagere school en daar elk jaar in mei 'Oranje Boven' zingen. In 1959, na twee jaar ULO, beslist dat ik liever werkte. Dat werd dan een jaar bij de Sociale Verzekeringsbank. De haven trok meer en van 1960 t/m 1966 zeeman op de grote vaart, de kustvaart en wilde vaart. Ik werkte niet op een schip om zeeman te zijn, maar was zeeman om de wereld te zien. Toen de dienstplicht bij de nucleaire artillerie (voor de kenners: 49ste Afdeling Veldartillerie, Honest John raket) waarmee het mogelijk was om alle sigaretten binnen een diameter van 1200 meter tegelijk aan te steken. Een ontmoeting met een gouden vrouw maakte een einde aan alle toekomstige reislust en ik werd lid van Amelinks Uitzendbureau (Het Wapen der Koninklijke Marechaussee). In 1973 over gegaan naar het Regiment Van Heutsz bij de roemruchte 435 Infanterie Beveiligings Compagnie. Daarna een ongebruikelijke carrière die me naar het Depot voor Discipline annex Huis van bewaring annex gevangenis te Nieuwersluis (Instructeur/gestraftenbewaarder), de Koninklijke Militaire School te Weert, het Suprême Headquarters Allied Powers in Europe, de Ace Mobile Force, de School Reserve Officieren en Kader Infanterie (Waar ik, onvermijdelijk, personeel mocht opleiden voor de kernwapen beveiligingscompagnieën), wederom SHAPE waar ik de hoogst interessante ervaring opdeed van deelname aan een oorlog waarin ik geen schot loste en toch een rol speelde die SACEUR prominent noemde in een persoonlijke bedankbrief, een half jaar op het Defensie Crisis Beheers Centrum op het Ministerie van Defensie in Den Haag waar ik leerde dat politici tot de laagste vorm van menselijk leven behoren, wat gescharrel in de marge bij 13 Schoolbataljon te Oirschot en tenslotte militair terreinopzichter in de garnizoenen Ede en Apeldoorn, waar ik leerde dat recreanten op de heide en in de bossen per dag meer milieuvervuiling veroorzaken dan oefenende bataljons in een heel jaar. In 1999 hing ik mijn geweer aan de wilgen en wijdde me verder aan die gouden vrouw en het schrijven van boeken en verhalen.