Her sey cevresiyle etkilesimsel butunlukte anlamli olmaktadir. Soralim yine de; Butunu parcalarindan fazlasi yapan nedenler nelerdir? Evrende neyin ifadesiyiz? Canlilik, bilinc, ruh, duygular artik anlasilabilir midir? Canlilik hiz farklarindan mi olusmaktadir? Hizli bilesenimiz olan elektrigin; canliligin ve bilincimizin olusumunda nasil bir etken olmaktadir? Bizleri olusturanlardan beden, duygular, bilinc, ruh diye tanimladiklarimiz arasinda baglantilar nasil kurulmaktadir? Sorulari, gunumuzde enerjiler arasi baglanti, etkilesim nasil kurulmaktadir? Sorusu gibi oldugu, yani hersey gibi onlarinda enerji oldugu anlasilmistir. Ruh olarak tanimladik, zihin-beden arasinda baglantiyi kurmaya, duygulari anlamaya calistik. Bilincin, alginin tum bunlarla nasil bir iliskisi olabilecegini sorguladik. Genelde oyle oluyor ya, butunun once parcalarini anlamaya, parcalara ayirip anlamaya calismanin sorunlarinin izlerini surup butunle olan etkilesimini gormeye yoneliyoruz. Zamanin icinde zaman gecirmemize ragmen bilincimizle, canliligimizla nasil baglantili oldugunu gormezden geldik. Gunumuz dunyasinin ulastigi bilgi, yasamsal deneyimlerin kaydedilip aktarilmasi, izledigimiz filmlerden tutun da, deneyimlerimizin hizli etkilesimiyle zaman araliklarini orduk. Sinir sistemimize benzeyen internet aglari olusturduk. Insanlik olarak yapay zekalar gelistirdik. Hucre ile beden benzeri; canliyla tum canliligin, ekosistemin, varligin etkilesim oruntusu oldugunu, etkilesimsel oruntude anlami oldugunu ogrendik. Belki de olusturdugumuz yeni anlamlar gelecekte olusacaklarin parcalaridir. Degisim devam ediyor. Gorunen o ki, canlilar bu evrenin en ileri evrensel enerji alanlaridir. Soralim kendimize; Evrende canliliktan daha anlamli bir sey var midir? Dunya bilinci caglardir. Biriktirdigi bilgi ve deneyimlerini, olusumun baslangicindan itibaren nesiller boyu aktarmis, ekosistemiyle bir butun olarak evrilmistir. Ulastigi bilinc halini cevresiyle etkilesimsel dongu icinde hep yeniden sekillendirmistir. Donusumsel etkilesimin hicbir zamaninin ayni olmayisi temel evrensel durumun etkisiyle de zamanda evrilmis ve gunumuz dunyasinin paradigmasina ulasmistir. Evrimsel oruntuye paralel gelisen teknolojik entegrasyonla bilgi, zamanda cok yogun etkilesebilmistir. Dunya uzerinde artan sinir hucresi sayisi yani artan canli sayisinin olumlu bir yani ise, bilginin etkilesimini artirmis olmasidir. Platon'un idealar dunyasinda var olanin kendi basina var olamayacagini, var olanin oncul bir mukemmeli olmali dusuncesiyle hareket ettigi goruluyor. Bu dusunceye bi elestiriyle baslayip daha sonra elestiriyide elestirelim. Diyelim ki bu dusunceye evrimin, zamanin itirazi var. Buna boyle devam edersek baslangic icinde, uzaylar icinde baslayan evrenler olsa bile bugunki mantik yine en basa donmemizi soyluyor. Yani ilk nasil olustu? Bu olusum oncesi uzay diyeyim en mukemmel saf hali olan BIR nasil olustu. 1'de ise hicbir ozellik olmamali yani nasil olurda idea'lar oradan kaynaklanir. Demek ki varlik olusumu bi surec, evrim olur gibi. Sondan basa donsekte bi surec, bastan baslamis olsakta bi surec. Bu ifadeler BIR dongusu icinde dogru olabilir. Idealar nereden geldi cunki sonuc olarak idealar BIR de olmamali cunku BIR farklilik barindirmiyor. Aslinda her seyi BIR kapsar, o kaynak potansiyeller alanidir. Haliyle her seyle ayni alandadir. Bi nevi potansiyeller alaniyla varlik ayni seydir, benzerdir. O halde Platon'un idealar kuraminin kaynagi ve kendisi bu evrendedir, bu evrendir. Gunumuz bilim dunyasinda coklu evrenler dusuncesi oldukca yaygindir. O halde evrenlerin oldugu daha dev uzaysal kaynaklar, alanlar olmalidir. Iste BIR belkide bizimde icinde evrildigimiz vede kismen farklilastigimiz her seyin kaynagi, alanidir. Evren buyuk tabii ancak buyukluk hep yaniltici olmaya devam etmistir. Belkide hiper bir uzay hatta uzaylar alaninda olabiliriz. Belki ama eger dogru bi dusunce sekliyse bu ilk soruyu yinede degistirmiyor. Ilk baslangic diye bir sey var m