De functie van staatshoofd is in Nederland verworden tot niets meer dan die van een handtekeningenmachine. En wel onder elke wet die hem voorgelegd wordt. Ongeacht of een aan de Koning ter ondertekening aangeboden wet ´goed´ is voor het Nederlandse volk, tekent hij. En in het verleden zijn voorgangster. Speelt hierbij zijn geweten of speelde het geweten van zijn voorgangster een rol? Gezien het bestaan van wetgeving die de Nederlander dwingt om zorgpremie te betalen aan privéondernemingen met winstoogmerk, waarbij een deel van de premie automatisch in de zakken verdwijnt van begerige afgedankte politici als, met recht zo genoemd, vorstelijke salarissen, bonussen en ontslagvergoedingen, kan de Nederlandse bevolking terecht aannemen dat het geweten van de Koning bij het tekenen van de wet die dit mogelijk maakte, geen enkele rol speelde. Dat kan ook betekenen dat het, ondanks zijn uitgebreide staf en zijn mogelijkheid om de betrokken minister om uitleg te vragen, pure desinteresse betreft. En daarmee is de status van het Nederlandse staatshoofd niet meer dan het alibi van volksvertegenwoordiging en regering, de regering het alibi van volksvertegenwoordiging en Koning en de volksvertegenwoordiging het alibi van Koning en regering. Terecht mag er gesproken worden van een Alibi Koning. HET KONINGSCHAP IS VOOR DE NEDERLANDSE BEVOLKING VANUIT DE VISIE VAN GOED BESTUUR, HANDHAVING VAN RECHT, GERECHTIGHEID, RECHTVAARDIGHEID EN NATIONALE SOEVEREINITEIT EEN WAARDELOZE EN NUTTELOZE FUNCTIE, BEKLEED DOOR EEN MAN DIE ELKE VERANTWOORDING VOOR WAT MET HET NEDERLANDSE VOLK GEBEURT AFWIJST EN ZOU OP GROND DAARVAN NAAR DE GESCHIEDENIS MOETEN WORDEN VERWEZEN.
About the Author: Geboren in de tijd dat Nederland nogal veel Duitse toeristen in uniform op bezoek had (1944). Een zorgeloze jeugd in Amsterdam Noord aan de rand van de polders. in 1950 naar de lagere school en daar elk jaar in Mei 'Oranje Boven' zingen. Van 1960 t/m 1966 zeeman op de grote vaart, de kustvaart en wilde vaart. Niet om zeeman te zijn, maar zeeman om de wereld te zien. Toen de dienstplicht bij de nucleaire artillerie (voor de kenners: 49ste Afdeling Veldartillerie, Honest John raket) waarmee het mogelijk was om alle sigaretten binnen een diameter van 1200 meter tegelijk aan te steken. Een ontmoeting met een gouden vrouw maakte een einde aan alle toekomstige reislust. Van 1967 tot 1973 lid van Amelinks Uitzendbureau (Het Wapen der Koninklijke Marechaussee). In 1973 over gegaan naar het Regiment Van Heutsz bij de roemruchte 435 Infanterie Beveiligings Compagnie. Daarna een ongebruikelijke carrière die leidde naar Nieuwersluis (Instructeur/gestraftenbewaarder), de Koninklijke Militaire School te Weert, het Supreme Headquarters Allied Powers in Europe, de Ace Mobile Force, de School Reserve Officieren en Kader Infanterie Voor de opleiding van reserve officieren en kader voor de kernwapen beveiligingscompagnien), wederom SHAPE waar ik de hoogst interessante ervaring opdeed van deelname aan een oorlog waarin ik geen schot loste en toch een rol speelde die SACEUR prominent noemde in een persoonlijke bedankbrief, wat gescharrel in de marge bij 13 Schoolbataljon, een half jaar op het Defensie Crisis Beheers Centrum waar ik leerde dat politici tot de laagste vorm van menselijk leven behoren en tenslotte militair terreinopzichter in de garnizoenen Ede en Apeldoorn, waar ik leerde dat recreanten op de heide en in de bossen per dag meer milieuvervuiling veroorzaken dan oefenende bataljons in een heel jaar. In 1999 het geweer aan de wilgen gehangen om in te ruilen voor het meest gevreesde wapen: De pen.